Szanowny rodzicu!!!

Jeśli :

- masz pytanie dotyczące nauki  dziecka i funkcjonowania jego w szkole

- zauważasz u dziecka problemy w uczeniu się

- chcesz porozmawiać o dziecku i jego relacjach z Tobą

- niepokoi Cię  zachowanie dziecka

- znajdujesz się w trudnej sytuacji materialnej, rodzinnej

- potrzebujesz pomocy i wsparcia w trudnym  procesie wychowania

                          SERDECZNIE ZAPRASZAM DO WSPÓŁPRACY WAS DRODZY RODZICE - WSPÓLNIE BĘDZIEMY SZUKAĆ WSPÓLNYCH ROZWIĄZAŃ TRUDNYCH SYTUACJI WYCHOWAWCZYCH I WSPIERAĆ  DZIECI!!!

 

 PRZESYŁAM PAŃSTWU APEL DZIECKA NAPISANY PRZEZ NASZEGO PATRONA JANUSZA KORCZAKA.PRZYZNAM SIĘ,ŻE ILE RAZY CZYTAM TEN TEKST - ROBI NA MNIE OGROMNE WRAŻENIE ...

Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego, czego się domagam. To tylko próba sił z mojej strony.
Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję- poczucia bezpieczeństwa.
Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko ty możesz pomóc mi zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuje postawę głupio dorosłą.
Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli rozmawiamy w cztery oczy.
Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża mojemu poczuciu wartości.
Nie chroń mnie przed konsekwencjami. Czasami dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że cię nienawidzę. To nie ty jesteś moim wrogiem, lecz twoja miażdżąca przewaga.
Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami wykorzystuję je, by przyciągnąć twoją uwagę.
Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed tobą bronić i robię się głuchy.
Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony, kiedy nic z tego wszystkiego nie wychodzi.
Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli. To, dlatego nie zawsze się rozumiemy.
Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach zmusza mnie do kłamstwa.
Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją wiarę w ciebie.
Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę cię pytaniami. Może się wkrótce okazać, że zamiast prosić cię o wyjaśnienia, poszukam ich gdzie indziej.
Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na twój temat byłaby w przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o jakiej nawet ci się nie śniło.
Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało


Nie bój się miłości. Nigdy.

 

Autor: Janusz Korczak
pedagog, pediatra, pisarz,
prekursor walki o prawa dziecka

KIEDY DO LOGOPEDY!!!

SZANOWNY RODZICU WARTO UDAĆ SIĘ DO LOGOPEDY, GDY DZIECKO MA :

6-7 miesiące

-nie gaworzy

-nie odwraca się w kierunku głosu

12 miesięcy

-nie kojarzy pierwszych słów

z osobą lub rzeczą (gdzie jest mama? piłka?)

-nie wykonuje prostych poleceń, np. zrób kosi-kosi, pa-pa!

-nie mówi pierwszych słów ze zrozumieniem, np. mama, baba, tata.

2 lata

- nie nazywa przedmiotów, gdy jest pytane: „Co to jest?”

-nie używa zdań prostych

-nie wykonuje prostych poleceń, np. „Daj mamie piłkę?”

3 lata

- podczas mówienia wysuwa język między zęby

-zacina się, powtarza sylaby lub wyrazy, np. Idę do do do sklepu.

(Może to być niepłynność, która minie z wiekiem, ale też może

być to objaw jąkania.)

-nie mówi lub mówi bardzo mało.

4 lata

- nawykowo mówi przez nos

- zamienia głoski dźwięczne na bezdźwięczne, np. zamiast woda

mówi fota, zamiast buda mówi puta.

- zamiast s, z, c, dz mówi ś, ź, ć, dź

- zamiast k, g mówi t, d

5 lat

- nie mówi zdaniami rozwiniętymi

- nie mówi sz, ż, cz, dż

- trudno je zrozumieć

- nie zadaje pytań

6 lat

- nie mówi głoski r(zamienia ją na l , j, lub wymawia gardłowo)

- nie potrafi odpowiedzieć na pytania dotyczące wakacji

lub wysłuchanej bajki

- popełnia dużo błędów gramatycznych

Rodzicu! Jeżeli masz dziecko, któremu rozwój mowy nie przebiega prawidłowo logopeda pomoże stymulować mowę Twojego dziecka, usprawni jego narządy artykulacyjne lub skieruje do innych specjalistów.

Jeżeli Twoje dziecko ukończyło 7 r.ż a nadal mówi nieprawidłowo, logopeda pomoże korygować wady wymowy. Terapia wad wymowy jest wtedy procesem długotrwałym, gdyż wykształciły się już nawyki artykulacyjne. Niekorygowane wady wymowy bez fachowej pomocy pozostaną na całe życie. Mają one wpływ na obniżenie poczucia wartości dziecka, na jego relacje z rówieśnikami a przede wszystkim utrudniają naukę pisania i czytania.

 

PRZEDSTAWIAM PAŃSTWU WYNIKI ANKIETY -AGRESJA , BEZPIECZEŃSTWO-ROK SZKOLNY 2013/14

 

 

 

 

W dniach 04.11.2013- 08.11.2013  r. była przeprowadzona ankieta o bezpieczeństwie w klasach IV-VI na lekcjach wychowawczych, ogółem 45  osób. Ankieta była  anonimowa. Celem było zdiagnozowanie stanu bezpieczeństwa i agresji w naszej szkole oraz występujących  w środowisku zagrożeń
1. Czy czujesz się bezpiecznie w swojej szkole?
a. tak, zawsze - 63%
b. czasami – 33 %
c. nie, nigdy -  4 %

  Pierwsze pytanie dotyczyło stanu poczucia bezpieczeństwa uczniów w naszej szkole. Z danych statystycznych zawartych w ankiecie  wynika, że  63 % badanych uczniów czuje się w szkole bezpiecznie, natomiast 33 % czasami, a 4%  badanych podaje odpowiedź przeczącą. Stanowią oni zdecydowaną mniejszość. Poziom bezpieczeństwa jest duży, lecz zdarzają się różnorodne przypadki zachowań niepożądanych czy ryzykownych.

2. Czy byłeś/aś świadkiem agresywnego zachowania wśród kolegów?
a. tak, często –24 %
b. czasami – 72 %
c. nie, nigdy – 4 %

Niestety  według  ankietowanych tylko 4 %badanych uczniów klas IV-VI nie było świadkiem agresywnego zachowania wśród kolegów, 24 % było często, a 72 % czasami.

3. Jakie zachowania agresywne zaobserwowałeś/aś wśród kolegów? Możesz zaznaczyć kilka odpowiedzi.
a. wyzywanie- 37 osób
b. poniżanie- 18 osób
c. groźby- 17 osób
d. krytykowanie- 13 osób
e. bicie- 31 osób
f. popychanie- 34 osób
g. kopanie- 34 osoby
h. policzkowanie- 13 osób
i. ciągnięcie za włosy – 14 osób
j. szarpanie- 21 osób
k. wymuszanie pieniędzy- 2 osoby
l. inne, jakie? Rozkazywanie – 1 osoba, agresja psychiczna – 1 osoba

 Niepokojący jest fakt, że uczniowie nasi zaznaczyli wszystkie wymienione zachowania agresywne znajdujące się w ankiecie. To znaczy ,że w naszej szkole występują wszystkie w/w zachowania . Najwięcej uczniów, wskazało na agresję słowną jako największe zagrożenie w naszej szkole - wyzywanie- 37 osób, a następnie agresje fizyczną : popychanie- 34 osób, kopanie- 34 osoby ,a następnie bicie- 31 osób, szarpanie- 21  osób, poniżanie- 18 osób, groźby- 17 osób itd. Należy dalej kontynuować pogadanki nauczycieli i pedagoga  z uczniami dotyczące kultury słowa, przeciwdziałania agresji w szkole.

4. Czy w stosunku do ciebie ktoś zachował się lub zachowuje się agresywnie?
a. tak, często – 20%
b. czasami – 42 %
c. nie, nigdy – 38 %

   Kolejne pytanie brzmiało , czy ktoś w stosunku do ciebie zachował lub zachowuje  się agresywnie .Cieszy fakt, że 38 % dzieci odpowiedziało, że nie 42 % czasami. Ale  co piąty uczeń niestety odpowiedział tak.

5. Które z wymienionych w pytaniu 3 form agresji użyto w stosunku do Ciebie?
-wyzywanie – 22 osób,

- popychanie 6 osób,

- szarpanie – 6 osób,

- popychanie -6 osób,

- szarpanie – 6 osób ,

- krytyka – 6 osób,

-kopanie 5 osób,

-ciągnięcie z włosy 5 osób,

-groźby – 4 osoby,

- bicie – 4 osoby,

- podstawianie haków - 1 osoba ,

-wymuszanie pieniędzy – 1 osoba

  Na pierwszym miejscu mamy wyzywanie – czyli agresję słowną uczniów. Przybiera ona różne formy- wyzwiska, wyzywania. Następnie agresję fizyczną –tak jak w pytaniu 3.

6. Kto w stosunku do Ciebie zachował się w sposób agresywny ? Możesz zaznaczyć kilka odpowiedzi.
a. inny uczeń z klasy- 23 osób
b. inny uczeń ze szkoły- 12 osób
c. nauczyciel- 2 osoby
d. inny pracownik szkoły – 0 osób
e. ktoś z rodziny- 1 osoba

7. Do kogo zwróciłeś się o pomoc, gdy ktoś zachował się wobec Ciebie agresywnie?

a. do rodziców/rodzeństwa- 24 osoby
b. do wychowawcy – 20 osób
c. do ulubionego nauczyciela - 4 osoby
d. do pedagoga szkolnego- 12 osób
e. do kolegi z klasy- 6 osób
f. do nikogo, ponieważ :boję się – 2 osoby, był mi wstyd – 1 osoba, jesteśmy kolegami – 1 osoba

g. nikt nie był agresywny w stosunku do mnie -6 osób

   Odpowiadając  na pytanie siódme najwięcej badanych , bo aż 24 osoby zaznaczyło, że z prośbą o pomoc zwróciłoby się  do rodziców i rodzeństwa, następnie do wychowawcy aż 20 osób, następnie pedagoga 12 osób, do kolegi z klasy – 6 osób i do ulubionego nauczyciela 4 osoby. Prawie 1/3 badanych zwróciłaby się z prośbą o pomoc do wychowawcy, co świadczy o tym, że uczniowie uważają wychowawcę za osobę godną zaufania. Uczniowie obdarzyli zaufaniem także pedagoga szkolnego i  ulubionego nauczyciela. Tylko 4 osoby nie zgłosiły agresywnego zachowania, ponieważ według nich: było im wstyd i są kolegami. Warto zaznaczyć też ,że 2 osoby nie zgłosiły w/w zachowania, gdyż boją się.

   Tylko 6 osób stwierdziła, że nie zgłosiła nikomu takiego zachowania, ponieważ nikt  w szkole nie był agresywny wobec nich.

8. Dlaczego, Twoim zdaniem, niektórzy uczniowie stosują przemoc wobec innych? Możesz zaznaczyć kilka odpowiedzi.
a. mają problemy uczuciowe- 17 osób
b. doświadczają przemocy w domu – 10 osób
c. chcą zdobyć i utrzymać ważną pozycję w klasie – 28 osób
d. chcą dostosować się do norm narzuconych przez kolegów- 12 osób
e. odreagowują własne negatywne emocje- 13 osób
f. jest to jedyny sposób uzyskania akceptacji kolegów- 6 osób
g. dążą do podporządkowania sobie innych kolegów – 16 osób
h. jest to skuteczny sposób załatwienia swoich interesów – 8 osób
i. jest to wyraz bezsilności i niemocy – 7 osób
 j. nie mają pieniędzy- 0 osób
l. inne, jakie? – chcą być w centrum uwagi – 1 osoba, jako reakcja  na coś – 1 osoba

9. Czy zdarzyło Ci się zachować agresywnie na terenie szkoły?
a. tak, często - 7 %
b. czasami - 33 %
c. nie, nigdy - 60 %

10. Wobec kogo zachowałeś się agresywnie? Nie 11 %
a. inny uczeń z klasy- 48 %
b. młodszy uczeń ze szkoły- 18 %
c. starszy uczeń ze szkoły- 4 %
d. nauczyciel- 0 %
e. inny pracownik szkoły- 0%,

11. Gdzie na terenie szkoły jest Twoim zdaniem najmniej bezpiecznie?
a. na korytarzach- 7 osób
b. przed szkołą – 10 osób
c. w klasach – 9 osób
d. w toaletach- 13 osób
e. w szatni – 8 osób

  Najwięcej uczniów, bo 13 wskazało jako miejsce, w którym czują się najmniej bezpiecznie toalety . Następnym miejscem zagrożonym jest podwórko przed szkołą 10 osób, a potem kolejno: klasy 9 osób, szkolna szatnia 8 osób, korytarz 7 osób. Najwięcej badanych wskazało również toalety jako miejsce, gdzie czują się zagrożeni. Być może należy się zastanowić nad większym nadzorem w tych miejscach.

12. Co, Twoim zdaniem, mogłoby spowodować, żeby w szkole było bezpieczniej? Możesz zaznaczyć kilka odpowiedzi.

Poniżej przedstawiam propozycje uczniów dotyczące poprawy bezpieczeństwa w szkole i jej okolicy :
a. wzmożone dyżury nauczycieli w czasie przerw – 24 osób
b. umożliwianie wejścia na teren szkoły tylko uczniom z identyfikatorami- 11 osób
c. dodatkowy monitoring (kamery)- 24  osób
d. inne rozwiązania, jakie? po uroczystościach klasy powinny przebywać  w szatni po kolei a nie wszyscy razem
13. Czy, Twoim zdaniem, agresywne zachowania w szkole da się całkowicie wyeliminować?
a. tak/raczej tak-  71 %
b. raczej nie – 27%
c. jestem pewien, że nie- 2 %

PODSUMOWANIE ANKIETY-WNIOSKI

1. Zdecydowana większość ankietowanych uczniów w klasach IV-VI odpowiedziało ,że czują się bezpieczni w szkole (63  %), tylko  4%  odpowiedziało, że nie. Ale aż 33%badanych napisała,  że tylko czasami czuje się  bezpiecznie. Poziom bezpieczeństwa wśród uczniów jest duży, lecz zdarzają się różnorodne przypadki zachowań niepożądanych czy ryzykownych.

   Wśród 45  respondentów- 11 uczniów było świadkami agresywnego zachowania kolegów, 33 osoby- czasami , tylko 2 osoby nie było świadkiem takiego zachowania. Uczniowie wymienili  w ankiecie  zaobserwowane zachowania agresywne  kolegów  i potrafili  je nazwać. Dzieci podały  też zachowanie agresywne stosowane wobec  ich samych – wyniki prawie się pokrywały, była to agresja słowna i fizyczna.  Opisały też kto według nich zachowuje się agresywnie, jednak nie podały konkretnego nazwiska.

  Według ankiety uczniowie w razie zagrożenia zwracają się najczęściej do: rodziców lub rodzeństwa( 24 osoby ), wychowawcy ( 20 osób ), pedagoga szkolnego (12 osób), do kolegi z klasy ( 6 osób), ulubionego nauczyciela ( 4 osoby), nikogo , ponieważ było mu wstyd

( 1osoba) i są kolegami (1 osoba).

2. Należy kontynuować pracę pedagogiczną i wychowawczą  w aspekcie ograniczania zachowań agresywnych na terenie szkoły oraz wzmacniać poczucie bezpieczeństwa wśród dzieci.  Przekazując treści na temat zagrożeń należy zwracać uwagę,  by uświadomić uczniów,  iż wiedza dotycząca zagrożeń wyposaża ich w umiejętności , które pozwalają na ochronę przed nimi.

3. Na lekcjach wychowawczych dalej kontynuować działania profilaktyczne, pogadanki dotyczące przeciwdziałania przemocy, kultury słowa, asertywności.

4. Informować na bieżąco uczniów o możliwości zwrócenia się o pomoc do wychowawcy, pedagoga szkolnego w sytuacjach trudnych.

5. Wzmocnić dyżury nauczycieli na przerwach, szczególnie na terenach zagrożonych według badanych uczniów .

6. Zapoznać rodziców i uczniów z wynikami ankiety.

7. Zapoznać radę pedagogiczną z wynikami ankiety.

8. Powtórzyć ankietę w maju 2014 roku.

 DRODZY RODZICE !!!

                               

Niech te święta Bożego Narodzenia

przyniosą nam wiele radości.

Niech uśmiech zagości w domach.

Niech ogarnie nas ciepło wigilijnej świecy,

a jej blask zamieni się w żywe iskierki w oczach.

Niech samotność odejdzie w niepamięć.

Niech zima otula nas białym puchem,

jak ciepły koc przy kominku.

Niech bialutkie gwiazdeczki

skrzypią wesoło pod naszymi butami

na wieczornym spacerze.

Niech dobry Bóg namaluje

szczęście na naszych twarzach.

Niech miłość dotyka nas delikatnie ,

lecz bez ustanku.

Niech marzenia płyną wysoko w górę

            i spełniają się…

   

 

UWAGA RODZICE !!! TAK ,   KOŃCZY SIĘ  I PÓŁROCZE ...   Dnia 30.01.2014 r. w sali sportowej o godz.16.00 odbędzie się zebranie podsumowujące I semestr roku szkolnego 2013/2014, a także spotkanie z psychologiem PPP w Świebodzinie panią Julitą Krajczyńską i czestniczenia w warsztatach pt,, Jak dbać o dobry kontakt z dzieckiem ''. Serdecznie zapraszam do uczestniczenia , albowiem zawsze cieszą się bardzo dużym zainteresowaniem, a my rodzice bardzo dużo możemy z nich skorzystać!!! Następnie w szkole, w klasie odbędzie się zebranie z wychowawcą.

 

Komunikacja w rodzinie , czyli jak rozmawiać z własnym dzieckiem

 W komunikacji  ważne jest ,aby  dziecko czuło, że rodzic go słucha. Żeby rozmowa z nim zakończyła się powodzeniem spróbujmy stosować poniższe zasady:

• Mów do dziecka patrząc mu w oczy, a nie np. na ścianę,

• Przykucnij do poziomu dziecka - skieruj twarz w jego stronę,

• Słuchaj uważnie tego, co ma do powiedzenia – odłóż gazetę, przycisz telewizor, radio

• Mów o swoich odczuciach, a nie oskarżaj dziecka – używaj komunikatu „ja”, a nie „ty”,

• Upewniaj się czy zrozumiałeś, co powiedziało dziecko, poprzez korzystanie z parafrazy – czyli powtarzaj własnymi słowami, to co oznajmiła Ci pociecha,

• Daj się wypowiedzieć dziecku do końca – nie przerywaj w pół zdania,

• Podczas rozmowy postaraj się zachować spokój – chociaż nie jest to zawsze łatwe jednak bądź opanowany.

• I jak mówi Janusz Korczak ,, Miłości nigdy dość’’!

 

 

 

Najserdeczniejsze życzenia,

zdrowych, radosnych,

rodzinnych i spokojnych

Świąt Wielkanocnych,

smacznego jajka

oraz mokrego dyngusa.