Zaczęło się w połowie XX wieku, gdy 1 września 1956 roku po raz pierwszy zabrzmiał dzwonek w szkole w Międzylesiu. Była wtedy jeszcze filią szkoły w Podłej Górze, ale już po roku usamodzielniła się. Wojenna zawierucha stawała się historią. Uczyć chciało się pokolenie nie pamiętające dramatycznych wydarzeń.  Pierwszym kierownikiem była Pani Irena Szymankiewicz. Ilość klas zwiększono z trzech do czterech, a niewielki budynek z czerwonej cegły mieścił w sobie tylko jeszcze kancelarię. W roku 1957 obowiązki kierownika przejął Pan Franciszek Garbowicz, ale już po dwóch miesiącach, powołany do wojska, musiał zrzec się tej funkcji na rzecz Pana Stanisława Zięby, którego z kolei zastąpiła Pani Ludwika Kras.

   W roku szkolnym 1957/58 szkołą kierowała Pani Jadwiga Olejnik. Nastąpiła wtedy spora zmiana. Ilość klas zwiększono do siedmiu.

    Trudno było pomieścić się uczniom w tak niewielkim budynku, zwłaszcza, że rok później było ich już w szkole 110. Kierownictwo na wiele lat objął wtedy ponownie Pan Stanisław Zięba. Ciasnota nikomu jednak zbytnio nie przeszkadzała. W placówce działały już wtedy drużyny harcerzy i zuchów. Funkcjonowało SKO i PCK. Patronat nad szkołą objął Państwowy Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Ciborzu.

    Rok szkolny 1964/65 powitała rekordowa ilość dzieci – 169! Nie wszyscy mogli się pomieścić. Część uczniów chodziła na zajęcia do tzw. „zielonej budki” w Ciborzu. Pomału zaczęto myśleć o budowie nowej siedziby. Powstał Społeczny Komitet Budowy Szkoły. Traf chciał, że  tysiąclecie Polski władze postanowiły uczcić tysiącem nowych szkół. Również w Międzylesiu ruszyła budowa. Fundamenty lano na przełomie lat 1965/66,  a póki co pracowano nadal w starej, uroczej szkółce. Bywają wieczornice, śpiewa chór, są bale, obozy wędrowne i powstaje SKS. Kolejna reforma - będzie 8 klas.

   Pierwszy dzwonek w nowej szkole zabrzmiał zimą roku szkolnego 1968/1969. Od tej pory życie szkoły toczyło się w dwóch budynkach położonych na jednym podwórku. Sal lekcyjnych oraz miejsca na zabawę w czasie przerw nie brakowało. Na pierwszym piętrze nowego budynku zamieszkać mogli nauczyciele.

    Rok szkolny  1969/70 - wspaniały kulig - konie - duże sanie i saneczki. Bohaterski czyn Henryk Smoleń (lat 14) uratował dwoje tonących dzieci, na jeziorze w Ciborzu.

    W roku 1974 założono w szkole zespół muzyczny grający na mandolinach. Prowadził go nauczyciel Jerzy Petryszyn. Trzy lata później działał też zespół taneczny „Sosenka”. Otrzymał wyróżnienie w Wojewódzkim Przeglądzie Szkolnych Zespołów Tanecznych w Lubsku.

    W roku szkolnym 1978/1979 lekcje rozpoczęły się już… 20 sierpnia. W szkole kontynuuje się nadal tradycje andrzejkowe, bale karnawałowe. Dzieci uczestniczą w tzw. czynie społecznym -  jeżdżą na wykopki, sadzą drzewka...

        1981/82 - pierwszy raz Dzień Edukacji Narodowej stał się dniem wolnym dla uczniów i nauczycieli. W Płocku powódź - w szkole odbyła się zbiórka pieniędzy. Zostały one wysłane wraz z paczkami. Rok później nastąpił duży remont w obu budynkach. Piece kaflowe wymieniono na centralne ogrzewanie. Przy szkole pojawia się kotłownia, której wysoki komin upodobały sobie niebawem bociany. W lutym 1983 roku odbywają się wspaniałe, międzyklasowe zawody w sztafetowych biegach narciarskich.  W następnym roku uczniowie i nauczyciele dokonują kolejnej zbiórki pieniężnej - tym razem na konto budowy Pomnika Matki Polki.    W starej szkole znajduje się biblioteka i pomieszczenia do nauki prac ręcznych. Specjalne stoły, imadła, maszyny do szycia i narzędzia. Uczniowie szyją fartuszki, robią karmniki, a nawet przyrządzają czekoladę.

       Rok 1989. Kończy się pewna epoka. Zniknie niebawem czterostopniowa skala ocen. Pojawią się nowe podręczniki  - również do historii – nie pomijające niewygodnych dla wcześniejszych władz faktów. Uczniowie wkrótce przestaną uczyć się języka rosyjskiego. Pojawi się język niemiecki. W 1991 roku istnieje już sześciostopniowa skala ocen. Na emeryturę odchodzi wieloletni dyrektor Pan Stanisław Zięba. Od tej pory kierował szkołą Pan Krzysztof Chorąży.

      Rok szkolny 1992/1993 – ważne wydarzenie. Wśród uczniów rozpisany zostaje plebiscyt na patrona szkoły. Każda klasa mogła podać i zareklamować swojego kandydata.  W   uczciwych  wyborach  wygrał Janusz Korczak pokonując m. in. Marię Skłodowską – Curie i Alberta Einsteina!!! Od tej pory pełna nazwa szkoły brzmi: Publiczna Szkoła Podstawowa im Janusza Korczaka w Międzylesiu. W nowym budynku pojawiły się gabinety: matematyczno – fizyczny, polonistyczny, przyrodniczy. W tym ostatnim nie brakowało żywych stworzeń. Dzieciaki opiekowały się rybkami i  świnkami morskimi. Prężnie działa samorząd szkolny wydając bardzo popularną gazetkę „Gaduła”. W połowie lat 90 – tych pierwsi uczniowie mogli wziąć udział w zajęciach z wykorzystaniem komputerów. Musieli jednak w tym celu udać się do  Klubu „Eskulap” w Ciborzu,  gdzie pojawiły się urządzenia firmy ATARI. Do Ciborza dzieciaki udają się również na stadion. Tam co roku odbywa się Dzień Sportu Szkolnego. Drużyny ze wszystkich szkół z gminy rywalizują zawodach lekkoatletycznych.

      W ten sposób szkoła doczekała kolejnej wielkiej reformy. Był rok 1999. Ilość klas zredukowano do sześciu i utworzono gimnazja. Dwa lata później nastąpiły też duże zmiany  w szkolnych budynkach. Starą siedzibę przekazano nauczycielom. Z kolei ich mieszkania na pierwszym piętrze „nowej szkoły” zaadaptowano na pomieszczenia klasowe, niewielką bibliotekę oraz gabinet dyrektora. Budynek starej szkoły nie witał już w swoich progach uczniów.

     Pomimo zmian, praca w szkole wre. Obchodzimy tradycje : Pasowanie, Dzień Niepodległości, Andrzejki, Mikołajki, Szkolną Wigilię, Bal Karnawałowy, Dzień Wiosny, Dzień Ziemi, rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 maja. Uczniowie klasy VI na zakończenie nauki w szkole przywdziewają zielone togi i birety - jak żacy. Nasi uczniowie odnoszą wiele sukcesów zarówno w nauce jak i sporcie np. pierwsze i drugie miejsce w Gminnych Zawodach Lekkoatletycznych o puchar Skarbnika Gminy. W jednej z klas na piętrze funkcjonuje już pracownia komputerowa. Pojawia się nowy przedmiot – informatyka. Na dole dobudowano niewielkie pomieszczenie – szatnię. Na przełomie wieków mamy już ogrzewanie gazowe. W niepotrzebnej kotłowni organizowany jest składzik. Szkoła pomału pięknieje, robi się jeszcze bardziej kolorowo. Uczniowie mogą korzystać ze stołówki.

     Następne lata, to kolejne zmiany. Wiosnę witamy w terenie na tzw. Grach Leśnych. W roku 2003 wstawiono nowe okna – plastikowe, ale za to szczelne. Organizowane są wybory do Samorządu Szkolnego, obchodzimy Dni Patrona oraz Tydzień Europejski.

   Rok szkolny 2004/2005 przynosi kolejną zmianę na stanowisku dyrektora. Zostaje nim – wybrany drogą konkursu – Pan Krzysztof Rączkowski.

   Do wspomnianej już pracowni komputerowej w 2006 roku trafiają nowe komputery. Pomaga Unia Europejska z kierowaną przez nią Europejskim Funduszem Społecznym. Nowoczesny sprzęt służy od tej pory przez wiele lat. Podobnie jest w bibliotece. Powstaje w niej Internetowe Centrum Informacji Multimedialnej. Wcześniej w bibliotece nigdy nie było komputerów. Teraz wyposażone w multimedialne encyklopedie i dostęp do Internetu pomagają uczniom w wyszukiwaniu informacji. Do szkoły zawitał też pierwszy projektor. W nawiązaniu do dawnych czasów znów pojawia się szkolna gazetka – „Gaduła 2”. Jeździmy na jedno i kilkudniowe wycieczki. razem z kolejnymi rocznikami zwiedziliśmy już niemal cały kraj – od Zakopanego po Gdańsk.    

     W grudniu 2006 roku gościmy w szkole po raz pierwszy osobę niezwykłą – Panią Lucy Brugman. Uśmiechnięta, przesympatyczna Pani postanowiła wraz ze sztabem swoich pomocników obdarować prezentami wszystkie dzieciaki! Przyjechała więc wraz ze świętym Mikołajem oraz Czarnymi Piotrusiami, by dać radość dzieciakom. Od tej pory będzie nas odwiedzać co roku. Dziękujemy!

Rok 2007. Szkoła nie odpoczywa nawet latem. W czasie wakacji ułożono nowe chodniki. Teren przed szkołą wyłożono kostką. W lipcu 2008 roku wyremontowano łazienki, a co najważniejsze ruszyła budowa nowych pomieszczeń – klasy i pełnowymiarowej biblioteki z gabinetem pedagoga. Robota idzie ekspresowo, bo przecież nowy rok szkolny tuż, tuż. Jesienią można się wprowadzać! Książki wędrują do nowej biblioteki, uczniowie do nowiutkiej klasy. Na pierwszym piętrze też zmiany. Powiększa się nieco pracownia komputerowa, a do dawnej biblioteki wprowadza się dyrektor. Ale to nie wszystko. Pomalutku, pomalutku zaczyna się spełniać marzenie kolejnych nauczycieli wychowania fizycznego oraz oczywiście dzieci. Tuż przy szkole, zaraz, po drugiej stronie ulicy rośnie nowoczesna sala gimnastyczna. Gotowa jest w styczniu 2009 roku! Następuje uroczyste otwarcie i lekcje w-f raz na zawsze znikają z korytarzy szkolnych. Od tej pory dzieciaki mogą nawet zimą grać w koszykówkę, siatkówkę, piłkę nożną… Właściwie to mogą grać we wszystko, co do tej pory było tylko w sferze marzeń. Do sali gimnastycznej przenoszą się też wszelkie uroczystości. Nie musimy już cisnąć się w niewielkim holu. Niebawem szkolny budynek wypięknieje również z zewnątrz, gdyż wyremontowano elewację.

     Czy to koniec wielkich zmian? Nie!!!  Kilka kroków za salą gimnastyczną zbudowano nowoczesny kompleks boisk – ORLIK. Sztuczna nawierzchnia, ogrodzenie, oświetlenie, szatnia – niejedna szkoła może nam pozazdrościć! Z kompleksu  korzystają nie tylko dzieci, ale też okoliczni mieszkańcy. Śmiało można powiedzieć, że z nowoczesnymi obiektami dołączyliśmy do Europy.

      Dzień  23 kwietnia 2013 roku - wielkie, niepowtarzalne i  doniosłe wydarzenie. Tego bowiem dnia miała miejsce uroczystość nadania sali sportowej imienia Jerzego Klempela, jednego z najwybitniejszych zawodników w historii nie tylko polskiej, ale i światowej piłki ręcznej, wielkiego człowieka, który urodził się właśnie tu, w Międzylesiu…  Uroczystość uświetnili swoją obecnością znamienici goście m.in. żona Pana Jerzego – Barbara Klempel oraz jego siostra – Elżbieta Skalska wraz z mężem, oraz wysocy przedstawiciele Związku Piłki Ręcznej w Polsce.

    Szkoła stara się być coraz nowocześniejsza. W roku szkolnym 2012/2013 pożegnaliśmy tradycyjne, papierowe dzienniki. Nauczyciele posługują się teraz internetowymi, a każdy rodzic za pośrednictwem sieci na bieżąco może sprawdzać postępy swej pociechy. Do pracowni komputerowej wprowadzono jeszcze nowocześniejsze komputery. Mamy też tablicę multimedialną, a w każdej klasie zainstalowano projektor, ekran i głośniki. Lekcje są coraz nowocześniejsze. Korzystamy z nieprzebranych zasobów Internetu, multibooków, oglądamy filmy, zdjęcia, a uczniowie mogą pochwalić się przygotowanymi samodzielnie prezentacjami.  Idziemy więc razem z postępem.

   W grudniu 2014 roku ostatni raz pojawia się u nas Pani Lucy Brugman wraz ze św. Mikołajem i worem prezentów. Szał radości! Aż szkoda, że już więcej Pani Lucy nie zawita do nas ze swoim ciepłem i energią. Nigdy nie zapomnimy ile radości sprawiła dzieciom swoją pracą.  Chcąc chociaż troszkę się odwdzięczyć przywitaliśmy ją wierszami i piosenkami po angielsku, a także występem zespołu tanecznego „Landrynki”. Były też kwiaty, drobne upominki i szczere, szczere podziękowania!

    Wrzesień 2016 roku przyniósł kolejne zmiany w naszej szkole. Wtedy po raz pierwszy zaczęła funkcjonować u nas zerówka. Opiekę nad maluchami objęła Pani Maria Zieleniewska. W specjalnie przeznaczonej dla nich sali uczą się pierwszych liter i cyferek. Ale to nie jedyne zmiany w naszej placówce. Na skutek kolejnych reform edukacji szóstoklasiści nie pisali w kwietniu 2017 roku swojego egzaminu. Napiszą go...w roku 2019, gdyż decyzją władz gimnazja zostały zlikwidowane, a uczniowie kończący szóstą klasę, tak jak kiedyś, zostaną w podstawówce na kolejne dwa lata. Niebawem będziemy więc meć w szkole aż osiem klas. 

    Tymczasem w pokoju nauczycielskim od dawien dawna wisi cichutko stary, drewniany zegar – cierpliwy świadek tych wszystkich wydarzeń. Pamięta niemal każdego nauczyciela i tysiące uczniów – absolwentów szkoły w Międzylesiu. Niestrudzenie, od dziesiątków lat odmierza czas podpowiadając nauczycielom, kiedy zadzwonić na kolejną lekcję…